Al ruim een paar jaar ben ik gestopt met het volgen van het nieuws. Ik heb mezelf afgeleerd om nos of nu.nl obsessief te checken. Ik ben daardoor niet op de hoogte van de meest recente ontwikkelingen, maar maak me ook niet druk meer over dingen waar ik toch geen directe invloed op heb.

Het nieuws is slecht voor je omdat:

1 Je alleen de negatieve uitschieters ziet

“If it bleeds it leads”. Als het bloederig is dan moet het op de voorpagina. Deze quote wordt toegedicht aan krantenmaker William Randolph Hearst. Wat het feitelijk zegt is dat wanneer nieuws bloederig is, het op de voorpagina komt te staan omdat je dan de meeste kranten verkoopt. We willen geen verhalen lezen over mensen die elkaar helpen. We willen geshockeerd worden. Het is daarom ook niet verwonderlijk dat het algoritme van Facebook ons negatieve nieuwsberichten blijft voorschotelen. Omdat daar meer betrokkenheid getoond wordt door ons, als gebruikers.

Het constant belaagd worden met verhalen die je boos maken zorgt ervoor dat je een vertekend wereldbeeld krijgt. Ook wel het zogenoemde ‘Mean world syndrome”:

“Gerbner called this the mean world syndrome: If you grow up in a home where there’s more than, say, three hours of television per day, for all practical purposes, you live in a meaner world—and act accordingly—than your next-door neighbor who lives in the same place but watches less television.”

Eli Parser - The Filter Bubble

De wereld om je heen is niet slechter aan het worden, maar toch heb je dat gevoel. Als je het boek ‘The Better Angels of Our Nature’ van Steven Pinker leest zie je dat bijna alle statistieken duiden op een betere wereld:

• Er zijn minder moorden
• Er is minder vervuiling
• Er is minder kindersterfte

Waarom voelt het dan alsof de samenleving in een neerwaartse spiraal naar de bodem lijkt te gaan?

2 Het Nieuws is niet objectief

We doen alsof het nieuws slechts een feitelijke aangelegenheid is, maar het is subjectief. Er wordt door iemand een keuze gemaakt om wel of geen nieuws te plaatsen over een bepaalde gebeurtenis. Elke dag wordt in een redactieruimte een subjectieve keuze gemaakt over welke nieuwsberichten er wel of niet gepubliceerd worden en in welke hoedanigheid. En dat is nieuws wat zorgt voor meer lezers, luisteraars of kijkers. Want meer publiek betekent meer advertentie-inkomsten.

Je moet niet denken dat je slimmer wordt van het nieuws. De zogenaamde feitenkennis die je opbouwt geeft geen volledig beeld van de werkelijkheid. Je bent niet op de hoogte van wat er in de wereld gebeurt. Je bent slechts op de hoogte van de gebeurtenissen die meer advertenties verkopen.

Neem bijvoorbeeld wetsvoorstellen. Een belangrijk onderdeel van onze democratie die daarom ook de nodige media aandacht zou moeten krijgen. Niks is minder waar, zo onthult Jesse Frederik in zijn boek ‘Zo hadden we het niet bedoeld’. Hij schrijft namelijk:

“De meeste wetsvoorstellen ontvangen namelijk geen enkele media-aandacht. Over slechts één op de vijf wetten verschijnt een artikel in een landelijk dagblad en maar één op de tien wetten krijgt meer dan vijf artikelen in de krant.”

Blijkbaar zijn wetsvoorstellen nou eenmaal geen sexy onderwerp voor in de krant. Het heeft echter grote impact op hoe je je leven mag leiden in dit land.

3 Je in een filter bubbel zit

De filter bubbel, zoals deze wordt beschreven door Eli Parser in zijn boek ‘Filter Bubble’, zorgt ervoor dat je nieuwsberichten ziet die zijn afgestemd op jouw persoonlijke voorkeur. Door middel van algoritmes kunnen sites zoals Linkedin en Youtube zien wat voor berichten of video’s jij graag leest of kijkt.

Als je op YouTube een video over auto’s bekijkt krijg je andere video’s met auto’s als suggestie. Grote kans dat er iets bij zit wat jou interessant lijkt dus kijk je nog een video over auto’s. Nu denkt YouTube dat je video’s over auto’s het allerleukste vindt, dus krijg je niks anders dan video’s over auto’s voorgeschoteld. En voilà: je zit in een filter bubbel. Parser haalt in zijn boek een soortgelijk voorbeeld aan:

“If Netflix shows me a romantic comedy and I like it, it’ll show me another one and begin to think of me as a romantic-comedy lover. But if it wants to get a good picture of who I really am, it should be constantly testing the hypothesis by showing me Blade Runner in an attempt to prove it wrong. Otherwise, I end up caught in a local maximum populated by Hugh Grant and Julia Roberts.”

Wanneer je dit op het nieuws toe gaat passen kan het gevaarlijk worden. Je krijgt alleen nog maar berichten te zien die jouw standpunt bevestigen. Je wordt daarom nooit uitgedaagd het eens van de andere kant te bekijken en wordt daarom als een blind paard dezelfde richting ingeduwd.  

Maar je blijft nog steeds op de hoogte van grote gebeurtenissen

Er zijn bepaalde onderwerpen die je hoe dan ook niet gaat missen. Denk aan COVID of de oorlog in Oekraïne. Deze krijg je mee van familieleden of collega’s bij de koffieautomaat. Je krijgt meestal een globaal beeld van de situatie maar hoeft je verder niet druk te maken over de details.

Neem bijvoorbeeld klimaatverandering. Ondanks dat ik geen nieuws volg weet ik dat de wereld waarop wij leven steeds warmer wordt door het veranderende klimaat. Dat ik er geen nieuws over lees betekent niet dat ik mijn ogen er voor sluit. Ik weet wat ik moet doen om mijn steentje bij te dragen aan een groenere wereld en doe dat dan ook. Dagelijks gebombardeerd worden met apocalyptische nieuwsberichten gaat mijn gedrag niet veranderen. Maar mijn stressniveau schiet wel elke keer omhoog als ik lees over het naderende eind van de wereld.

Conclusie

Door het nieuws te volgen wordt de wereld om je heen steeds enger. Je krijgt nieuws te zien dat enerzijds gespitst is op advertentie-inkomsten en anderzijds op jouw persoonlijke voorkeur.

Ondanks dat je het nieuws niet dagelijks volgt ben je nog steeds op de hoogte van grote gebeurtenissen maar maak je je minder druk om de vluchtige waan van de dag.

Dus stop met het volgen van het nieuws!

Volg jij wel of geen nieuws? Waarom niet of waarom wel? Laat het mij weten door hieronder een reactie achter te laten.